PSOE: Sánchez ma większe szanse na wygraną niż Díaz

Kandydaci PSOE do Sekretariatu Generalnego przedstawili swoje poparcie, a biorąc pod uwagę liczby, te wartości procentowe przedstawiają się następująco:

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że wybór jest bardzo wyrównany i że to (nieliczne) wsparcie Patxi López przechyli szalę na jedną lub drugą stronę.

Ale te dane są niepełne, jeśli nie weźmiemy pod uwagę tych członków Partii Socjalistycznej, którzy Nie poparli żadnego z kandydatów, ale mogą głosować w dniu 21 maja, aby wybrać swojego Sekretarza Generalnego:

Liczba wydanych potwierdzeń jest imponująca i sięga 70% ogólnej liczby bojowników. Mimo to, zważywszy na istniejącą równość, ważniejsze od tego, gdzie kończą się głosy Patxi López, jest to, co stanie się z bojownikami, którzy nie poparli żadnego kandydata.

Mamy pewne dane, fragmentaryczne, które pozwalają nam dokonać ryzykownych szacunków. Po pierwsze, niezależnie od tego, czy Patxi López ostatecznie wycofa się z wyścigu, prawda jest taka, że ​​jej szanse, biorąc pod uwagę uzyskane gwarancje, są bliskie 0%. Potrzebowałby praktycznie każdego, kto nie poparł żadnego kandydata, aby zagłosował na jego kandydaturę. To się nie wydarzy.

Wręcz przeciwnie, duża część bojowników (prawdopodobnie w tym wielu zwolenników Lópeza) ostatecznie opowie się za Sánchezem lub Díazem, przekonani, że W praktyce czeka nas druga tura, w której bierze udział tylko dwóch kandydatów. Mamy pewne dane (poprzednie sondaże), które pozwalają nam zaryzykować stwierdzenie, że zwolennicy Lópeza skłaniają się bardziej ku Sánchezowi niż ku Díazowi.

Z drugiej strony część bojowników, którzy nie dali gwarancji też nie będzie zainteresowany głosowaniem 21. Ale inna część, najważniejsza, pójdzie i pójdzie głosować, bo wiedzą, że ich głos jest decydujący. Znajomość sposobu myślenia tych bojowników jest trudniejsza, ale mamy też wskazówki. Są najmniej upolitycznieni, najbardziej wolni; luźne wersety, których nastroje są bardziej zbliżone do nastrojów wszystkich wyborców Partii Socjalistycznej niż do jej kadr i przywódców. I właśnie mamy liczne wcześniejsze dane, które mówią nam, jakie są ogólne nastroje socjalistycznego wyborcy. Ponownie, w tym Sánchez ma przewagę. Na koniec ważna informacja: w społecznościach najbardziej przychylnych Susanie Díaz odsetek gwarancji jest wyższy niż w społecznościach przychylnych Pedro Sánchezowi. Oznaczałoby to w zasadzie, że Sánchez ma większe pole do zebrania nowych głosów, podczas gdy zdolność Díaza do pozyskiwania większej liczby głosów jest od tej pory ograniczona.

Dlatego rozważnie opracowaliśmy hipotetyczny schemat przenoszenia głosów, aby wyciągnąć trzy duże wnioski:

• Patxi López, jeśli utrzyma swoją kandydaturę, praktycznie nie uzyska poparcia od tych, którzy go nie poparli. Straci nawet część swoich poręczycieli. Użyteczny głos będzie z nim druzgocący.
• Uczestnictwo gwałtownie wzrośnie i prawdopodobnie osiągnie 80% spisu, jeśli nie więcej.
• Sánchez zdobędzie znaczną część sympatyków Lópeza, lepiej, choć w mniejszym stopniu, wypadnie też wśród tych, którzy do tej pory nie uczestniczyli w procesie.

Z tym wszystkim, według naszych obliczeń (ryzykownych, upieramy się) w tym czasie Sánchez prowadziłby Díaza z przewagą około 5.000 głosów. To znaczna odległość, ale daleka od ostatecznej. Jeśli Patxi López w końcu przejdzie na emeryturę, może nawet wzrosnąć, ale nadal mogą wystąpić wydarzenia (wewnętrzne lub zewnętrzne w stosunku do partii), które modyfikują istniejącą równowagę.  Susana Díaz nie została jeszcze pokonana, daleko stąd. Zachowuje, według naszych szacunków, prawie jedną trzecią szansy na odwrócenie sytuacji i wygranie gry. A to bardzo dużo możliwości. Nadal.