[Özel 20D] İki partili sistemin sona ermesinin üzerinden bir yıl geçti.

#### Bu, Alfademokratia kullanıcısı tarafından yazılan bir makaledir ####

Bugün, 20 Aralık 2016 Salı, “2015D” olarak da bilinen 20 İspanya Genel Seçimlerinin üzerinden bir yıl geçiyor.
Her ne kadar bu ülkede yapılan son seçim olmasa da, İspanyol siyasetinde bir öncesine ve sonrasına işaret ettiği doğrudur ve İspanyol siyasi kurulunda temsil ettikleri değişim nedeniyle önümüzdeki yıllarda en çok hatırlanacak seçimlerden biri olabilirler. .

1982'den beri her seçimde oyların yarısından fazlasını alan iki parti olan PP ve PSOE'nin toplam oyları %50,72'ye düştü. Sözde “yükselen partiler” güçlü bir şekilde ortaya çıktı: Podemos ve C'ler.

Böylece genel seçimleri Halk Partisi (UPN, FAC ve PAR koalisyonlarıyla birlikte) %28,71 oyla ve Temsilciler Kongresi'nde 123 sandalyeyle, alt mecliste ise 16,30 puan ve 64 sandalye kaybederek kazandı. 2011 genel seçimlerine göre onu, %22,01 oy ve 90 sandalyeyle, 6,80 puan ve 20 sandalyeyle en kötü sonuca ulaşan İspanyol Sosyalist İşçi Partisi (PSC ve NC koalisyonunu da içeren) takip etti. Geçiş'ten bu yana geçmişinde. Üçüncüsü ise Kongre'de %20,68 oy ve 69 sandalye elde eden Podemos ve birleşim yerleri (En Comú Podem, Compromís-Vamos-És el Moment ve En Marea) oldu. C'ler yüzde 13,94 oy ve 40 sandalyeyle dördüncü sırada yer aldı. Odanın geri kalanı IU (2), ERC (9), DiL (8), PNV (6), EHBildu (2) ve CC'den (1) oluşuyordu.

PSOE Endülüs ve Extremadura özerk topluluklarında kazanırken, Katalonya ve Bask Bölgesi'nde Podemos kazandı. Geriye kalan on beş özerk bölgede en çok oyu alan liste PP oldu. Aynı şekilde PP 37 ilde, PSOE 6 ilde, Podemos 4 ilde, DiL 2 ilde, PNV ise 1 ilde kazandı.

Anketlerde PP, PSOE, IU ve UPyD'nin düşüşü, yükselen iki parti olan Podemos ve C'nin ortaya çıkışı ve seçim tahminlerinin aylar hatta günler (özellikle 2015 boyunca) arasındaki farklılıklar dikkat çekti.
Ancak bu makaleyi okuyanların çoğunluğunun şimdiye kadar tartışılan her şeyden haberdar olacağını ve birçoğunun bu forumdaki bu anketleri takip edeceğini tahmin ediyorum. O halde bu yıl olup bitenlere odaklanalım ve 20 Aralık 2015 gecesine dönelim.

***

20 Aralık 2015

Mariano Rajoy Génova 13'ün balkonuna çıkıyor ve partisinin büyük destek kaybını özellikle vurgulamadan PP'nin seçimleri kazandığını söylüyor. İlk andan itibaren birçok Avrupa ülkesinin hükümette olduğu büyük koalisyonu öneriyor. Ferraz'da Pedro Sánchez, PSOE tarihinde bugüne kadarki en kötü sonuçları elde etmesine rağmen yenilgiyi kabul etmediği ve yeni PP hükümetine doğrudan karşı çıktığı bir konuşma yapıyor. Iglesias beklentilerinin fazlasıyla aşıldığını görürken Rivera, biraz hayal kırıklığı yaratan sonuçlara yanıt olarak alçak tonlu bir konuşma yapıyor.

23 Aralık 2015
Mariano Rajoy ve Pedro Sánchez, eskinin sosyalistlere (büyük koalisyon) yaptığı teklifi değerlendirmek için Moncloa'da buluşuyor. PSOE genel sekreteri bunu kategorik olarak reddediyor.

28 Aralık 2015
PSOE Federal Komitesi, hükümetin oluşumu için kilit tarih. Orada, sosyalistlerin Podemos'la anlaşmaya varmak için "kırmızı çizgisinin" önümüzdeki aylarda müzakerelerin ötesine geçecek olan Katalonya'da referandum yapılmasına çoğunluk tarafından karar verildi.

13 Ocak 2016
Cortes Anayasası. PP, PSOE ve C, Kongre masası üzerinde anlaştı ve Patxi López alt meclisin başkanı seçildi. Bescansa'nın oğlunu etkinliğe götürmesi salonda tartışmalara yol açar. Daha sonra, Kongre'deki parlamento gruplarının dağıtımında da sorunlar yaşanacak ve başlangıçta Podemos-En Comú Podem-En Marea Grubu "tavuk kümesine" gönderilecekti.

22 Ocak 2016

Felipe VI'nın önde gelen siyasi liderlerle ilk tur temasları, konuyla ilgili birçok gerçekle sonuçlanıyor. Pablo Iglesias, Sánchez ile daha önce konuşmadan, PSOE, IU ve milliyetçilerle bir hükümet üzerinde anlaşmaya varma teklifini Kral'a bildirir; Haberi duyduğunda Podemos'un zaten bakanlıkları dağıtmış olmasıyla alay etti. Gün, başkan vekili Mariano Rajoy'un Kral'ın kendisine Hükümet Başkanlığına aday olma teklifini reddetmesiyle sona eriyor: "Yeterli desteğim yok (...)". Günler sonra Kral istişarelere yeniden başlayacak.

Şubat 2 arasında 2016
Hükümet Başkanlığına Pedro Sánchez'i aday gösteren Majesteleri Kral Felipe VI'nın ikinci turu sona erdi. PSOE Genel Sekreteri'nin, Kongre'deki mutlak çoğunluğu aşmasına ya da bunu başaramazsa mecliste hayırdan çok evet elde etmesine olanak tanıyacak bir anlaşmaya varması için birkaç haftası olacak.

Şubat 23 arasında 2016
Pedro Sánchez, Podemos, C'ler ve milliyetçiler arasında birkaç hafta süren yoğun temasların ardından PSOE ile C'ler arasındaki anlaşmayı duyurdu. Albert Rivera, anlaşmaya vardıktan ve her iki tarafın hükümeti için program önlemlerini içeren makaleyi oluşturduktan sonra PSOE genel sekreteriyle birlikte poz veriyor. PSOE, Podemos'u çekimser kalmaya çağırırken, C'ler de PP için aynısını yapıyor; Ancak diğer iki partiden (PP ve Podemos) hiçbiri yatırımdan kaçınmaya karar vermeyecek.

Şubat 28 arasında 2016
PSOE'de C'lerle kurulacak anlaşmanın onaylanması için yapılan referandumun sonuçları açıklandı. "İlerici ve reformist bir hükümet kurulmasına yönelik anlaşmaları destekliyor musunuz?" sorusuna militanların yüzde 78,94'ü "Evet" derken, yüzde 21,06'sı "Hayır" yanıtını verdi. Katılım %51,68'dir.

1-4 Mart 2016

Pedro Sánchez'in göreve atanması 1, 2 ve 4 Mart'ta gerçekleşecek. Bu sırada, PSOE ve C'ler diğer partileri çekimser kalmaya çağırıyor: PSOE "PP'yi hükümetten atmalı" ve C'ler "ülkenin blokajını kaldırmalıdır." Hem PP hem de Podemos anlaşmayı reddettiklerini savunuyor. PP, PSOE-C arasındaki anlaşmayı "saçmalık" olarak değerlendirirken, Podemos "merkez sağ programı" desteklemek anlamına geleceği için çekimser kalmayı reddediyor.
Mutlak çoğunluğun gerekli olduğu ilk oylama (2 Mart) 130 lehte, 219 aleyhte ve 1 çekimser oyla sonuçlandı. 3 Mart'ta PSOE, daha fazla sosyal önlem önererek Podemos'a "aşırı" yaklaşma girişiminde bulundu; Ancak Podemos bunun yetersiz olduğunu düşündü ve C, program üzerinde daha önce anlaşmaya varıldıktan sonra Sánchez'in bu noktaları önerme yasallığının olmadığını söyledi.
4 Mart'ta Pedro Sánchez'in ataması demokraside devam etmeyen ilk atama oldu: 131 milletvekili lehte oy kullandı (PSOE, C'ler ve CC) ve 219 milletvekili aleyhte oy kullandı (PP, Podemos, ERC, DiL, PNV, Compromís, IU, EHBildu, UPN) , FAC ve PAR).

7 Nisan 2016
Hem PSOE hem de Podemos'un iç sorunlar yaşadığı bir ayın ardından (ilki, Susana Díaz'ın 8 Mayıs'ta yapılması beklenen kongre için baskı yapması ve ikincisi, Íñigo'nun yanında Sergio Pascual'ın görevden alınmasının ardından çok sayıda liderin istifasıyla) Errejón), PSOE, Podemos ve C'ler arasındaki müzakereler sonunda başarısız oldu. Her şey haziran ayında yapılacak yeni seçimlere işaret ediyor.

16 Nisan 2016
Podemos'ta PSOE-C anlaşmasına ilişkin yapılan referandum sona erdi. "Rivera ve Sánchez arasındaki anlaşmaya dayalı bir hükümet istiyor musunuz?" sorusuna militanların yüzde 88,23'ü "Hayır" derken, yüzde 11,77'si "Evet" oyu verdi. “Podemos, En Comú ve En Marea'nın değişim hükümeti önerisine katılıyor musunuz?” sorusuna yüzde 91,79 “Evet”, yüzde 8,21 ise “Hayır” yanıtını verdi. Aktif militanların %72,96'sının katılımıyla Podemos, referandumu PSOE-C'ye dayanan herhangi bir anlaşmayı kesin olarak reddetmek için kullandı.
Önceki gün Sanayi Bakanı José Manuel Soria, sözde "Panama Belgeleri"nde yer aldığı için istifaya zorlanacaktı. PP liderinin birkaç yıldır Bahamalar'da “offshore” şirketleri vardı.

26 Nisan 2016
Kral'ın son istişare turu sona erdi. Compromís, PSOE-Vamos-IU hükümeti için son dakika anlaşması oluşturmayı amaçlayan 30 maddelik bir belge hazırlıyor. PSOE tedbirlerin çoğunu kabul ediyor, ancak bunun yerine hükümetin iki yıl süreyle görev yapmasını ve başkanlığının Sánchez ve bağımsızlar tarafından yapılmasını öneriyor. Podemos bunu reddediyor. Bu göz önüne alındığında, Kral Başkanlık için herhangi bir adayın adını vermediği için hükümet kurmaya yönelik son girişim başarısız oldu.

Mayıs 2 2016
Cortes feshedildi ve XI Yasama Meclisi, tüm demokrasilerin en kısası olduğu sonucuna vardı: 111 gün sürdü. 2016 Genel Seçimleri 26 Haziran Pazar günü yapılacak.

Mayıs 9 2016

Pablo Iglesias ve Alberto Garzón, Puerta del Sol'daki bir videoda partilerinin (sırasıyla Podemos ve IU) gelecek ay yapılacak genel seçimler için birleştiğini duyurdu. Bu etkinlik, birkaç hafta süren gergin görüşmelerin ardından gerçekleşecekti; bu sırada, kavşakla ilgili anketler (daha sonra "Unidos Podemos" olarak adlandırıldı) zaten yayınlanmaya başlamıştı.

Haziran 2016
26J seçimlerinin seçim kampanyası, PP'nin popülizm karşısında yararlı oylara başvurması, Pedro Sánchez ve "sorpasso" olarak bilinen adayın göreve atanmasının başarısızlığı, Unidos Podemos'un PSOE'yi geçme arzusuyla damgasını vurdu. İspanyollar gitti. Anketler, PP'nin desteği sürdüreceği, Unidos Podemos'un PSOE'yi geçeceği ve C'nin duracağı veya düşeceği bir senaryo çiziyor.

23 Haziran 2016
Birleşik Krallık'ta Avrupa Birliği'nde kalıcılığına ilişkin referandumda "Brexit" beklenmedik bir şekilde kazandı. İki haftadır aktif olan seçim kampanyası, son anlarda yaşanan olayla sarsıldı.

26 Haziran 2016

2016 Genel Seçimlerinin sonuçları beklenmedik: PP, oyların %33,01'ini ve 137 sandalyeyi alarak, dört yüzde puanının üzerinde bir artışla ve 14 sandalyeyle seçimleri kazandı. Oylarda veya sandalyelerde “sürpriz” yok: PSOE bir kez daha tarihi tabanını kırıyor ve yüzde olarak (%85) artmasına rağmen mecliste 22,63 sandalyeye yükseliyor. Unidos Podemos sandalyesini (71) koruyor ancak Podemos, birleşim noktaları ve Izquierda Unida el 20D (%21,15) toplamına kıyasla bir milyondan fazla oy kaybediyor. C'ler hafif bir düşüşle 32 sandalyeye düştü ve onda birkaçını kaybederek oyların %13,06'sına ulaştı. Geri kalan taraflar genel olarak kalıyor: ERC (9), CDC (8), PNV (5), EHBildu (2) ve CC (1).
Seçim gecesi, büyük koalisyonda ısrar eden Mariano Rajoy'un PP'si için bir destek oldu. Pedro Sánchez alçak tonlu bir konuşma yapıyor ancak sorpasso dışı bir konuşma yapıyor. Iglesias büyük bir gerileme yaşar ve Rivera bir kez daha C'lere hükümet kurma teklifinde bulunur.

Temmuz 28 2016
Haziran ayındaki genel seçimlerin ardından Majesteleri Kral Felipe VI'nın ilk tur istişareleri sona erdi. Kral, Hükümet Başkanlığına aday olarak Mariano Rajoy'u seçer. Başlangıçta Albert Rivera, C'nin "sorumluluktan" uzak durmasına ve durumu engellemeye karar verir ve Pedro Sánchez'i de aynısını yapmaya teşvik eder. Sánchez, geçen ay Mariano Rajoy'a "Hayır" dedi ve bunda ısrar etti.

Ağustos 2016
Albert Rivera'nın 9 Ağustos'ta C'lerin altı şartı kabul etmesi halinde Mariano Rajoy'a “Evet” diyerek PP ile pazarlık yapacağını açıklamasının ardından, temaslar resmi olarak o ayın 22'sinde başladı. 28 Ağustos'ta PP ve C, PSOE'yi çekimser kalmaya motive etmek amacıyla hükümet anlaşmasını 150'ü PSOE-C paktında yer alan 100 önlemle kapattı. Ancak Unidos Podemos ve milliyetçiler savunurken PSOE, Mariano Rajoy'a "Hayır" demeye devam ediyor.

30 Ağustos-2 Eylül 2016
Mariano Rajoy'un ilk göreve atanması bu yılın 30, 31 Ağustos ve 2 Eylül tarihlerinde gerçekleşecek. Bu sırada, PSOE, Unidos Podemos ve milliyetçi partiler Mariano Rajoy'a “Hayır”da ısrar ederken, PP ve C'ler sosyalistleri ülkedeki blokajın kaldırılması konusunda çekimser kalmaya ikna etmeye çalıştı. Hem birinci (31 Ağustos) hem de ikinci (2 Eylül) oylama aynı sonucu verdi: 170 milletvekili adayın lehine oy kullandı (PP, C'ler ve CC) ve 180 milletvekili aleyhte oy kullandı (PSOE, Unidos Podemos, ERC, PDEC, PNV) ve EHBildu).
İspanya'nın siyasi ablukası atama sonrasında da devam etti. O andan itibaren 25 Aralık 2016'da yapılacağı iddia edilen üçüncü seçim olasılıkları ciddi biçimde artıyor.

25 Eylül 2016
Galiçya ve Bask Bölgesi'ndeki Özerk Seçimlerin sonuçları devlet politikasını etkiliyor: PP, Galiçya'da mutlak çoğunluğun yeniden onaylanmasıyla güçlendirilirken, PSOE iki toplumda tarihi minimum seviyesine ulaşıyor. Podemos “sorpasso” veriyor ama Galiçya'da koltuklarda PSdG'ye eşit, Bask Bölgesi'nde ise beklenenden çok daha düşük sonuçlar alıyor. C'ler iki özerklikten birine girmeyi başaramıyor.

28 Eylül 2016
PSOE'de birkaç gün süren gergin seçim krizinin ardından, 18 lider ve parti liderliği üyesi, Genel Sekreter Pedro Sánchez'i istifaya zorlamak amacıyla Ferraz'da istifalarını sundu; Ancak sosyalistlerin o zamanki lideri, tüzüğün çeşitli yorumlarını içeren bir makale aracılığıyla kendisini korudu.

1 Ekim 2016
PSOE Federal Komitesi, 25S sonuçlarının öğrenilmesinin ardından Pedro Sánchez tarafından toplandı. Liderliğin istifası ve gözle görülür kırılma sonrasında partinin içinde bulunduğu durum nedeniyle gazeteciler ve farklı partiler açısından beklenti maksimum düzeyde.
Çok sayıda aranın verildiği birkaç saatin ardından Komite, Sánchez'in görevden alınmasını ve bir yönetici getirilmesini savunanlar ile Kongre'nin Ekim ortasında düzenlenmesini savunanlar arasında kaosa sürüklenir. Bazı sosyalist liderler Ferraz'dan ayrılıyor. Son olarak, önerilen iki model arasında bir kararın verildiği bir oylama yapılır ve sonuç, Sánchez'in projesine karşı 132 oy alırken, 107 olumlu oy olur.
Kısa bir süre sonra Pedro Sánchez, İspanyol Sosyalist İşçi Partisi Genel Sekreterliğinden istifa ettiğini duyurdu. Aynı gece bugüne kadar maçı yönetecek teknik direktör belirlenmeye başlıyor.

23 Ekim 2016
PSOE'nin yeni bir Federal Komitesi, önergeye Sánchez eğilimli üyelerden bazı muhalefet gelmesine rağmen, Mariano Rajoy'un ay sonunda yapılması planlanan yeni görevinin ikinci oturumunda partinin çekimser kalmasını resmen onaylıyor. PSC'dekiler gibi bazı milletvekilleri PP'den çekimser kalmayı reddediyor.

26-29 Ekim 2016
26, 27 ve 29 Ekim'de Mariano Rajoy'un XII Yasama Meclisi'ndeki ikinci göreve atanması gerçekleşti. Hükümet Başkanlığı adayı, yasama meclisinin uzun olması için potansiyel ortak olarak PSOE'ye hitap eden bir konuşma yaptı. O dönemde Antonio Hernando tarafından temsil edilen PSOE, ilk oylamada PP'nin reddedilmesini, ikinci oylamada ise "sorumluluk" nedeniyle çekimser kalmayı savundu ancak muhalefet olmaya devam edeceklerini vurguladı. Iglesias ise PSOE'yi "Hayır, Hayır demektir" düşüncesinden vazgeçtiği ve sosyalistlerin PP'ye dolaylı desteği göz önüne alındığında kendisini İspanya'daki muhalefetin yeni lideri "fiilen" ilan ettiği için şiddetle eleştirdi. Rivera durumdan memnun görünüyordu ancak PP'ye imzaladıkları anlaşmayı ve bu anlaşmaya uyulmasının zorunlu olduğunu hatırlattı.
27 Ekim'de gerçekleştirilen ilk oylama, Rajoy'un o yılki ilk göreve başlamasıyla aynı sonucu elde etti: lehte 170 oy (PP, C'ler ve CC) ve aleyhte 180 oy (PSOE, Unidos Podemos, ERC, PDEC, PNV ve EHBildu) .
Ancak ikincisi (29 Ekim), Sosyalist Parlamento Grubu'nun oylamadaki bölünmesi ve ilginç bir şekilde demokrasiye karşı en az oyu alan grup olması nedeniyle tarihi bir olaydı: 170 milletvekili lehte oy kullandı (PP, C ve CC), 111 karşı oy (Unidos Podemos, PSOE, ERC, PDEC, PNV ve EHBildu'dan 16 milletvekili) ve 68 çekimser (hepsi PSOE'den, bazıları “zorunlu olarak”).
Göreve atanmanın ardından Mariano Rajoy yeniden İspanya Hükümeti Başkanı seçildi ve hükümetin 314 günlük görev süresine ve siyasi ve kurumsal ablukaya son verdi.

***

Kişisel sonuç-[Özel görüş]

2015 Genel Seçimleri muhtemelen İspanya'da bu yüzyılın en tarihi, etkili ve belirleyici seçimleriydi. 2004, 2011 genel seçimleri ve 2014 Avrupa seçimlerinin bugünkü durumu anlamak için eşit derecede önemli olduğuna hiç şüphem yok, ancak kişisel olarak iki partili sistemin krizi pekiştiği için 20D'nin en önemli seçim olduğuna inanıyorum. ve ulusal düzeyde iki yeni siyasi partinin, Podemos ve Ciudadanos'un ortaya çıkışı.

PP, PSOE, IU ve UPyD'nin düşüşü aynı zamanda İspanyol siyasetinde bir aşamanın da sonunu temsil ediyordu. PP'deki düşüş 2008-11 döneminde PSOE'den daha fazla oldu ve 1989 seviyelerine ulaştı.PSOE, daha önce de belirtildiği gibi, 90 sandalyeyle seçimde rekor kırdı. Izquierda Unida, Podemos'un baskısıyla düştü. UPyD ise seçmenlerinin çoğunu bünyesine katacak olan C'lerle birkaç ay süren başarısız müzakerelerin ardından siyasi kuruldan çekildi. Genel seçimlerin sonuçları, sebeplerine dönmeden anlaşılamaz; Ancak bunu yapabilmek için birkaç yıl geriye gitmemiz (ve bir genel seçime) ihtiyacımız var.

Mayıs 2011'de, Zapatero hükümetinin son aylarında, anketlere göre daha önce görülmemiş sempatiye sahip bir hareket ortaya çıktı: 15M veya Öfkeliler Hareketi. Puerta del Sol'da basit bir kamp gezisi olarak başladı, ancak aylar geçtikçe çeşitli siyasi ideolojilerin tartışılacağı günlük toplantılara dönüştü. 20 Kasım 2011'de Mariano Rajoy, José María Aznar'ın 2000'de elde ettiğinden daha büyük bir salt çoğunluk ile seçimleri kazandı: Kongre'de 186 sandalye açık maviye boyandı.

Mariano Rajoy, emlak balonunun patlamasıyla ve 2008'de başlayan küresel ekonomik ve mali krizle karşılaşıncaya kadar muhalefette sekiz yıl kalmayı başarmıştı ve o zamanki Hükümet Başkanı José Luis Rodríguez Zapatero tarafından defalarca reddedilmişti. . Bu, tüm İspanyol sağını ülkenin bir sonraki lideri olarak Mariano Rajoy'a güvenme konusunda harekete geçirdi. Ancak çok geçmeden programındaki noktalara uyma konusunda başarısız olmaya başladı. Aralık 2011'di, Başkan olarak göreve başladıktan sadece birkaç gün sonra, PP hükümeti İspanya tarihindeki en büyük kesintiyi ve İspanya'da daha da kötüleşen ekonomik krizin ortasında vergi artışını duyurdu. Bütün bunların amacı, İspanya'yı iflasın eşiğine getirecek yeni bir kurtarma paketinden kaçınmaktı.

Rajoy Brüksel'in taleplerinin kurbanıydı, her şey söylenmeli ama bu onun seçmenlerine yalan söylemeyi bıraktığı anlamına gelmiyordu. Ayrıca en belirgin kesintiler ülkenin kalkınmasının iki temel konusu olan Eğitim ve Sağlık'ta yaşandı. Eğitimde kesinti yapmak, eğitim kalitesinden ve dolayısıyla gelecekte ülkeyi yönetecek insanların entelektüel gelişiminden de kesinti yapmak anlamına gelecektir. Sağlık hizmetlerinde kesinti yapılması, bakıma en çok ihtiyaç duyulan acil serviste uzun kuyrukların oluşması anlamına gelecektir.

Her şey burada bitmedi. 2013 yılı, bir sonraki yıl Avrupa seçimlerinde yaşanacak siyasi değişim için her şeyin düzeleceği yıl oldu. Bárcenas Davası ülke tarihindeki en şok edici ve en çok konuşulan davalardan biriydi çünkü PP'nin eski mali işler sorumlusunun belirttiğine (ve kanıt olarak sunduğu bazı belgelere) göre, hükümet partisinin B muhasebesi vardı. Aznar hükümetlerinden bu yana. Bu, PP'nin anketlerdeki yüzdelerinin bir kez daha düşmesi anlamına geliyordu; ancak PSOE'nin (ekonomik krizi hâlâ inkar eden) küçük baskısı nedeniyle PP ilk sırada yer almaya devam etti. Ne IU ne de UPyD, yakın gelecekte dört partili bir sistemi öngören son seçimlerden bu yana belirgin artışlarına rağmen anketlerde PSOE'yi bile yakalayamadı.

2013'ün sonunda, halkın mevcut hükümetten ve genel anlamda siyasi sınıftan hoşnutsuzluğu nedeniyle çok sayıda siyasi parti çoğaldı. O zamana kadar Katalan önemine sahip (ve Parlamentoda azınlık varlığına sahip) bir parti olan Ciudadanos, parlamentoda temsil edilmek amacıyla 2014 Avrupa Seçimlerine ulusal düzeyde katılmaya karar verdi. PACMA (yıllardır varlığını sürdüren) veya Vox (2014'ün başlarında kuruldu) gibi partiler ilk kez anketlerde güçlü bir şekilde yer aldı. Podemos da 2014'ün başında kuruldu ve başlangıçtaki biçimleri ve çok yönlülüğü nedeniyle 15M'nin mirasçıları olarak kabul edildikleri için bu yeni nesil partilere damgasını vuracak olan parti oldu. 25 Mayıs 2014'te, daha sonra İspanyol siyasetinin yeni aşaması başlayacaktı: PP ve PSOE, sumar%50 oyla; IU ve UPyD bekledikleri beklentileri karşılamadı. Podemos ve C parlamentoda temsil edildi (ulusal düzeyde ilk sırada yer alan dördüncü parti) ve Vox gibi diğerleri buna çok yakın kaldılar. İspanyol toplumu konuşmuştu.

Gerisi tarih. Podemos, takip eden aylarda artış gösterdi ve 2014'ün sonu ile 15'in başı arasındaki anketlerde zirveye ulaştı. Bu dönemde konuşmalarında çaprazlık kavramı bulanıklaşmaya başladı ve inandırıcılığını yitirdi. Ciudadanos, Rivera'nın partisi ile Díez'in partisi arasındaki müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından, sonraki aylarda güçlü bir şekilde "dördüncü taraf" olarak ortaya çıktı. 2015'teki bölgesel seçimler de durumun geri dönüşünün olmadığının bir başka işaretiydi ve aynı yılın 27 Eylül'ünde Ciudadanos, Katalonya'daki muhalefetin lideri olmayı başardı. Dolayısıyla, 20D'den önceki aylar, tıpkı 26J'den önce olduğu gibi, sonuçta görülmeyen senaryoları tahmin etmeye yönelik yoğun araştırmalarla geçti.

Bu makalenin giderek uzayan önceki bölümünde söylediklerimin dışında, bu yıl yaşadığımız şey İspanyol Siyaset Tarihinin en eşi benzeri görülmemiş aşamalarından biri olacak: 20. Gün öncesinden, birkaç gün önce analiz ettiğimiz senaryolara kadar devasa ölçekte başarısızlıklarla dolu çeşitli senaryolar; Podemos ve Ciudadanos gibi yükselen partilerin nasıl tüm yeniliklerini ve tazeliklerini yitirip halkın çoğunluğunun gözünde diğerleri gibi hale geldiklerini gördük. Bu siyasi partilerin artık, mümkünse kamuoyunun algısını daha da kötüleştiren iç sorunlarla nasıl uğraştıklarını gördük. PP yatırımında PSOE'nin çekimser kaldığını gördük; yakın zamana kadar beklenmeyen bir şeydi bu. XNUMX. Yasama Meclisi döneminde Hükümet Başkanı olan ve tarihteki en düşük popülerlik oranlarından birine sahip olan Mariano Rajoy'un yeniden seçildiğini gördük.

Kısacası, İspanyol halkının ülkelerindeki siyasi sınıflar açısından anlayış eksikliğine bir kez daha tanık olduk. Ancak birkaç yıl içinde her şey değişecek ve İspanyol toplumu nihayet halkını anlayan ve onlar için savaşan bir hükümete kavuşacak ve yalnızca bunu yapabilir. İspanyol halkını temsil etmeyi hak eden bir hükümet. Ve bana göre bu hükümet, bugün bu ülkedeki büyük partilerin hiçbirinin hükümeti olmayacak.

#### Bu, Alfademokratia kullanıcısı tarafından yazılan bir makaledir ####