Gidin Bay Sanchez.

Birçoğumuz hegemonik bir PSOE ile büyüdük. Parti seçimleri kazanabilir de kaybedebilir de (genelde kazandı) ama hedefi her zaman İspanya hükümetiydi ve 130-200 milletvekilinin yörüngesinden hiç ayrılmadı. Bu böyleydi ve her zaman da böyle olacakmış gibi görünüyordu.

Ancak yedi ay önce PSOE 90 milletvekili çıkardı ve İspanyol partileri arasında ancak ikinci sırayı koruyabildi. Eşi görülmemiş, felaket bir şeydi ama hiçbir şey olmadı. Ardından bir ay önce 85'e ulaştı, üçüncü partiye karşı koltuk avantajı biraz daha azaldı ve ilkine olan mesafe daha önce görülmemiş seviyelere ulaştı.

Seçim sonuçlarının değerlendirilmesi her zaman güncel beklentilerle kesişimlerine dayanmaktadır. Ve 26-J seçimleri için PSOE'ye yönelik beklentiler, nihai seçim sonuçlarından bile daha kötü olduğundan, diğerlerinin başarısızlığı, sosyalistlerin akıllarından kendi devasa felaketlerini sildi.

Ancak veri veridir. Saklanacak hiçbir yer yok ve kendinizi kandırmanın hiçbir yolu yok. Pedro Sánchez, PSOE'yi tarihindeki açık ara en kötü iki sonuca götürdü. Partisini daha önce hiç olmadığı kadar geride, Halk Partisi'nin sağlamlığı karşısında savunmasız bıraktı. Sánchez, PSOE'yi sol tarafta hegemonya uğruna küçük savaşlarda kaybedilmiş çaresiz bir partiye dönüştürdü. Seni kim gördü, kim görüyor, Sosyalist Parti, ikinci komutan rolü için mücadeleye razı oluyor.

Şimdi PSOE, Rajoy'un göreve atanmasını kolaylaştırmak, yeni bir müzakere toplantısı yapmak ya da üçüncü seçimleri zorlamak arasında seçim yapmak zorunda. Bugün kimse Sánchez'in ne yapacağını bilmiyor ve aynı tutarsızlık onun başarısızlığının en büyük kanıtı. Ancak ister Rajoy'a boyun eğsin ister üçüncü seçimlerin yapılmasına sebep olsun, ne muhalefet lideri olarak, ne de yeni seçimlerde hükümet başkanlığı adayı olarak oynayacak hiçbir rolü olmayacak.

Parti her zaman yanlış yolda olduğu için hiçbir zaman toplanmayan, asla gelmeyecek mucizeyi, asla erişilemeyen hükümeti, sisi temizleyen sihirli kararı bekleyen, bekleyen bir Federal Kongre var...

Ama bu kadar dikkat dağıtıcı şey yeter: Artık bekleyemezler. Acilen yeni bir yol bulmaları gerekiyor ve yeni rota başladığında, yani çok yakında bunu kamuoyuna sunabilecek konumda olmaları gerekiyor.

Bunu yapacaklar mı? Gibi? Nereye bakmalılar?

PSOE acil bir durumda ve bunu acilen kabul etmesi gerekiyor. Eğer yanlışsa, parti bir süredir içinde bulunduğu etkisizliği daha da derinleştirecektir. Üstelik bir yenilik daha var: Siyasi panoramada PSOE'nin son bir hata yapmasını, onun yerini almaya hazır olmasını bekleyen bir yedek var: Onun adı Podemos. Podemos bunu ancak sosyalistler bunun önünü açarsa başarabilecek. Ve Sánchez harika bir bahisçi.

Bu nedenle PSOE'nin güvenli bir değeri tercih etmesi gerekir. Deneylere gücü yetmez. Tanınmış bir aday seçmelisiniz (seçimler yıl sonundan önce yapılsa da yapılmasa da, bir çaylağın deneyim kazanması ve kamuoyunda etki yaratması için zaman yoktur). Yeni liderin, PSOE'ye başlangıçtan itibaren yaklaşık dört milyon oyluk bir alanı kaybetmeyeceğini garanti eden sağlam, birleştirilmiş bir oy havuzu sağlaması gerekiyor. Bununla birlikte, adayın sumar Bugün ne kadar küçük olursa olsun seçmenlerin bir kısmını harekete geçirebilen bazı ek katma değerler: bazılarını yakalayan ama diğerlerini korkutan bir yem. Örneğin aday, halihazırda devam etmekte olan bir siyasi kariyere ek olarak engelli olabilir, kadın olabilir veya güney aksanına sahip olabilir. Elbette elli yaşını geçemezsiniz (tercihen kırk yaşını doldurmamış olmanız gerekir). Bugün sosyal açıdan yüksek değere sahip olan ve artı sağlayan bu gibi özellikler ne kadar fazlaysa o kadar iyidir: Aday, yumuşak bir şekilde yeni olanı tutarlı olanla birleştirmelidir.

O kişi var ve aslında sadece bir tane var. Susana Díaz'ın bazı kesimler tarafından, rafine ya da seçkin olarak beğenilmemesi, biraz daha onun lehine. Bunun, şu anda Podemos seçmenlerinin yarısının temsil ettiği İspanya'nın en sol kanadına da aykırı olması da aynı zamanda iğrenç. PSOE'nin Podemos'a olan takıntısı neredeyse hayatta kalmasına mal oldu ve bu nedenle, etrafındakiler beğense de beğenmese de partinin kendisine ve kendi değerlerine odaklanmasının zamanı geldi. Ancak bu şekilde zemini toparlayabilecektir. Ardından, bir kez daha yedi veya sekiz milyon seçmenle dolu bir heybeyle, PSOE'nin her zaman bunu yaptığı tek konum olan hegemonya üzerinden üçüncü taraflarla müzakere edebilecek. Ancak bu arada, Sosyalist Parti'nin belli bir kendi kendine yoğunlaşmaya, özüne çekilmeye, bunu sadece kozmetik olabilecek ama fazla politize olmayan veya fazla ilgilenmeyen ortalama bir seçmen için çekici olacak bazı yeniliklerle tamamlamaya ihtiyacı var: seçmen yenilik isteyen ama derinlik istemeyen.. Bu seçmen yeni, kolayca tanınabilen bir lider, farklı ve gerçekçi bir ton, Sosyalist Parti'nin ne olduğuna geri dönen ve Sánchez'in kendi yumuşak formlarını daha sonra kurtarılıncaya kadar bir köşede bırakan net, güçlü bir konuşma talep ediyor. müzakere edin, ancak her zaman güçlü ve üstün bir konumdan.

Tüm bunları başarabilen adayın tek bir ismi var ve onun ne olduğunu hepimiz biliyoruz. Zaten geç kaldılar.